Najpopularniejszym typem kortów tenisowych są tak zwane korty ziemne. Nawierzchnią takich kortów jest tak zwana mączka ceglana. Ponadto nawierzchnia składa się z kilku warstw. Warstwą powierzchniową jest wspomniana wcześniej mączka ceglana. Jest ona wysypywana na głębokości około jednego centymetra. Kolejną warstwą patrząc od góry jest specjalna mieszanka mineralna o grubości około 4 centymetrów. Kolejne 10 centymetrów to drobny żużel o średnicy kilkunastu milimetrów.
Najniższą warstwą jest gruby żużel lub tłocznia o średnicy nawet 10 centymetrów. Warstwa najgłębsza ma grubość około 15 centymetrów. Warto zauważyć, że istnieją dwa rodzaje kortów ziemnych. Najpopularniejszymi kortami ziemnymi w Europie są korty z czerwonej cegły, natomiast w Ameryce można spotkać się z kortami ziemnymi z mączki szarej. Co ciekawe, oba rodzaje kortów mają odmienne właściwości. W przypadku kortów ceglanych piłka odbija się nieco wyżej i z niższą prędkością, dzięki czemu zawodnik ma więcej czasu na reakcję, dobiegnięcie do piłki i odpowiednie odegranie.
Piłka odbija się wyżej, gdyż na nawierzchni tej występuje większe tarcie. Na mączce ceglanej można również wykonywać poślizgi, których szybkość uzależniona jest od stopnia wysuszenia nawierzchni. Wymiana piłek na kortach ziemnych trwa zazwyczaj dłużej, gdyż piłka rozgrywana jest wolniej. Zawodnik przed meczem na takim korcie musi przygotować się zarówno psychicznie (dłuższy mecz) jak i fizycznie (wyczerpanie kondycyjne). Korty ziemne są bardzo ciężkie w utrzymaniu.